කුහක ආත්මය

පුතේ මම යනව එහෙනම් වැඩට ඔයාල පරිස්සම්න් ඉන්න..
තාත්තේ තාත්තේ මේ කෑම එක අරන් යන්න මොනව වෙලද මන්ද අද මෙයාට..
අයියෝ දුවේ අමතක උනානේ කෝ ගේන්න.. එහෙනම් මම යනව ..

පියසෝම කියන්නේ ලී බඩු සාප්පුවක අයිතිකාරයෙක් මාදම්පේ ටවුන් එකේ ප්‍ර්දාන පෙලේ ලී බඩු සප්පුවේ තනිනයිතිකරු ඔහුයි.. වයස පනස් පහක් පමණ වන ඔහුට සිටින්නෙ එකම දියනියක් පමනි.. නිර්වානි වන ඇය
උසස් පෙල ප්‍ර්තිපල අපේක්ශිකාවකි... පියසෝමගේ බිරිද සුමනේ ගෘහනියකි...

පියසෝම නිවසින් පිට වී පැය කිහිපයකට පසු නිවසේ සිටි නිර්වානි.. එක් වනම අඩ නින්දෙන් අවදි වූයේ තමා දෙස කිසිවෙකු බලා සිටින බවක් දිස්වීමෙනි.. ඇය දෑස් හරිනවාත් සමගම කිසියම් දුමාරයක් නැති වී යන්නාක් මෙන් ජනේලය අසලින් පිටවී යනු ඇය නෙත් ගැටුනේ තත්පර කිහිපයක් ඇතුලතය..

දඩාං...
අම්මේ අම්මේ මොකක්ද ඒ සද්දේ... ... අම්මේ අම්මේ..

නිර්වනි කොතෙක් කෑ ගැසුවද කිසිම පිලිතුරක් නොලද බැවින් කාමරයේ දොර හැරගෙන සාලය තෙක් ගමන් ගත්තේ අවට දෙස විපරම් දෑස යොමු කරමිනි... කාමරයෙන් එලියට බට අවස්තාවේ සිටම කවුරුන් හෝ තමා පටුපස ඇති බවක් දැනෙන්නට වූයෙන් දෙතුන් වර හැරී බලන්නට වූයේ ඒ කවුරුන්ද කියාය.. නිවසේ දෙවනි මහලේ පඩිපෙල අසල සිට නැවතත් හැරී බැලූ ඇයට තම සමබරතාව රැකගැනීමට නොහැකිව පඩි පෙල දෙසට ඇද වැටෙන්නට විය.. නමුත් කවුරුන් හෝ තම දැතීන් ඇද්දාක් මෙන් ඇය නැවත්ත සමබරතාව රැකගැනීමට හැකිවිය...

විශ්වාස කිරීමට පවා අපහසු වූ විනාඩි කිහිපය අවසන් වීමට මත්තෙන් මුලුතැන්ගේ දෙසින් පිත්තල පිගානක් බිම වැටෙනු නිර්වානිගේ සවන් වැකින... යම්දෝ නොයම්දෝ යන සිතුවිල්ල සිතට නැගුනද කෙමෙන් ඒ දෙසට යන්නට වූයේ තම මවට කරදරයක්ද යැයි සිතුන බැවිනි...

නැත කුස්සියේ කිසිවෙකු හෝ නැත නමුත් පිගානක් බිම වැටී ඇත.. රාක්කයේ දමා ගිය පිගාන බිම වැටීම කිසිසේත් සිදු විය නොහැක්කකි.. නමුත් එය සිදුවී ඇත. පිගාන ගැනීමට පහත් වූ ඇයගේ නෙත් එක් වනම යා වූයේ පහත රාක්ක්ය යට ඇති දිලිසෙන දෑස් දෙකක් මතය .. ක්ශනිකවම සිදු වූ මේ දෙයින් ඈ තිගැස්සී ගියද නැවත ඒ දෙස බලන්නට වූයේ මීයන් හෝ බෝවී ඇත්දැයි සිතට ආ නිසාවෙනි..
නමුත් එහි කිසිවක් නොවීය..

අම්මා අම්මා.. ඔයා කොහෙද... මුලුතැන්ගෙයි පසුපස හරියට ලං වනවාත් සමගම ඇයට දැනෙන්නට වූයේ කිසියම් දෙයක් පිච්චෙන ගදකි.. ඉක්මනින් ලිප් ඇති තැනට ලං වූ ඇය දුටුවේ . ගෑස් ලිප මත අගුරු වෙමින් යන්නාවූ කේතලයයි... ඉක්මනින් ඈ ඒ වෙත ලංවී එය නිනාදමන්නට විය... නොසිතූ විරූ කරදරයක් මැති වී ගියේ බිම වැටුනු පිගානේ ශබ්දය හේතුවෙනි...

ඒත් සමගම ඇයගේ පිටිපසින් කවුරුන් හෝ සිටින්නක් මෙන් හැගීමක් ඇති වූයෙන් පිටු පසට හැරෙනවාත් සමගම ඇය ඈඅ ගැටුනේ බොද වී යන හුරුපුරුදු පිරිමි රුවකී. නමුත් ඇයට ඒ කවුදැයි සිතාගැනීමට හෝ හැකි නොවූයේ .. මෙතෙක් අතුරුදන්ව සිටි තම මව ඈ අසලට එනු දැකීමෙනි...

අනේ අනේ අම්ම මරු හොදේ...
ඇයි මොකෝ දුව වෙලා තියෙන්නේ ??
මේ කේතලේ අලු වෙන්නද ලිපේ තියල ගියේ.. මේක ගිනිගත්තනම් එහෙම අපි දෙන්නත් ඉවරයි ගෑස් එක පුපුරල ගිනි අරන් මැරෙන්නේ.. මොනාද අම්මේ කල්පනාවෙන් ඉන්නකෝ...

අනේ මන්දා දුවේ අද දවසනම් හරිම අමුතුයි .. කවුරු හරි මගේ පස්සෙන් ඉන්නව වගේ හිතෙනව..
අනේ අම්මගේ හිත තමා ඔක්කොම මීයෙක්ද කොහෙද ඇවිත් අර පිගාන පෙරලුවේ නැතිනම් මැරෙනකන්ම අපි දන්නෙත් නෑ.. බිම වැටී ඇහින්ද පිගාන පෙන්වමින් ඇය හැරී තම කාමරයට පිවිසියේ පාඩම් වැඩ කිරීමේ අදිටනිනි..

දහවල් දෙක පමණ වන විට දොරේ සීනුව නාද වූයෙන් .. ඇය දිව ගොස් දොර අරින්නට විය...
තාත්තේ මොකෝ අද කලින්ම.. මුහුනත් සුදුමැලි වෙලා . අසනීපද ඔයාට.
නමුත් ඇය සමග කිසිදු කතාවක් හෝ නොදැක්වූ පියසෝම තම කාමරයට පිය නගන්නට විය...

අම්මේ තාත්තා ආව අන්න මොකුත් කතා නොකර කාමරේට ගියා.මොනව වෙලාද මන්දා.
හ්ම් මේ මනුස්සය ඔෆිස් එකේ ප්‍ර්ශ්න ගෙදර ගෙනත් පිස්සුවෙන් වගේ ඉන්නව .. යමු බලන්න...
පියසෝමගේ කාමරය වෙත දුව සහ මව පානගන්නට විය... නමුත් කාමරය තුල කිසිවෙක් නොවීය...කිසියම් දෙයක් සොයා ඇති බවනම් සක්සුදක් සේ දිස් වේ.. සම්පූර්න කාමරය පුරාම කිසිවක් හො සොයා ඇති හැඩකී..නමුත් පියසෝම කොහේ ගියේද..

ඉක්මන් ගමනින් නිවසේ දොර වෙත පිය නැගු නිර්වානීගේ නෙත ගැටුනේ ඈත පාරේ අතුරුදහන් වෙමින් පවතිනා.. පියසෝමගේ. රුවයි...
අම්මේ අම්මේ අර ගියේ තාත්තා.. මම හිතනනේ මොකක් හරි දෙයක් හොයන්න ඇවිත් වගේ.
අනේ මන්දා දුවේ මේ මිනිහවනම් තේරුම් ගන්නම බෑ...
දින කිහිපයකට පෙර ....

හලෝ පියසෝම මුදලාලි කොහොමද ඉතින්...
ආහ් ජයසිරි මුදලාලි .. මොකෝ මේ පැත්තේ කඩේ වැහුවද අද..
නෑ පියේ මේ උබට විශ්වාසෙට පොඩි වැඩක් භාර දෙන්න ආවේ..

ආහ් එහෙමද ඉතින් ඉතින් කියමුකෝ බලන්න.. බය වෙන්න එපා බන් මේ මගේ ඔෆිස් රූම් එක උබ කියපන් බය නැතුව කවුරුත් එන්නෙ නෑ මෙහේ
ආහ් එහෙනම් ක්මක් නෑ බන් මේකයි සීන් එක උබ දන්නවනේ මට තියෙන සල්ලි ගැන ....
ඔව් ඔව් දන්නව බන ඉතින්..

හෙට අපේ කඩේට ඉන්කම් tax එකෙන් පනිනව කියල ආරංචියක් ආව .. උබ දන්නවනෙ ..ඉතින් මෙතන බන් කෝටියක් තියෙනව උබට මම මේ බෑග් එක දීල යන්නම් සතියකට තියා ගනින් ප්ලීස් උබල අපි පොසිකාලෙ ඉදන් යාලුවොනෙ බන්..


හම්මට යකෝ කෝටියක් .. හ්ම් දියන් දියන් මම ගෙදර තියාගන්නම් ඉක්මනට ගනින් හොදේ...
හරි බන් සතියෙන් ගන්නම්.. මම එහෙනම් ගිහින් එන්නම් ...
ආහ් එල බන් ජයේ.. """


අම්මේ දැන්නම් රෑත් වෙලා තාත්ත තවමත් නෑනේ ...
ඒක තමයි දුව මාත් මේ බැලුවේ බලමුකෝ ටිකක්...
ට්‍රීං ට්‍රීං ට්‍රීං..
දුව පොඩ්ඩක් phn එක බලන්න.
හරි අම්මේ...
හෙලෝ ...

හෙලෝ දුව මම ජයේ අංකල් .. දුවේ කෝ තාත්තා.
තාත්ත ආවෙ නෑ අංකල් මාත් මේ එයා එනකන් ඉන්නේ ..

එහෙමද . දුව තාත්තා මොකක් හරි බෑග් එකක් ගැන කිවුවද මම දුන්න අරන් තියන්න කියල..
හෙලෝ අපි මේ මාදම්පේ පොලීසියෙන් .. මේ phn එකේ අයිතිකරු ඔයාගෙ කවුද අම්මේ..
ආහ් ඒ මගේ මනුස්සය මහත්තයෝ.. ඇයි එයා මොන වැරද්දක් කරලද...පොලීසි ගානෙ ගිහින් ඉන්නේ..

අනේ නෑ අම්මේ වැර්ද්දක් නෑ ඔතන ඔයාට දුවෙක් හරි පුතෙක් හරි ඉන්නවනම් ටිකක් phn එක දෙන්නකෝ..
අනේ මහත්තයෝ ඒ මොකෝ මට ඉන්නෙ කෙලී විතරයි ඒකි මොකටද පොලීසිය එක්ක කතා කරන්නෙ..
නෑ නෑ අම්මේ බය වෙන්න එපා. පොඩි පනිවිඩයක් තියෙනව පියසෝම දුවට කියන්න කියපු.. ..
ඉතින් මට කියන්නකො මහත්තයෝ ..කෝ අපේ මිනිහ දැන් ..
එයා එලියේ ඔයා දුවට දෙන්නකෝ
අනේ මන්ද එලියෙලු.. කෙලී මේ බලපන් කෝල් එක පොඩ්ඩක්..
හෙලෝ ...

හෙලෝ මිස් මම මාදම්පේ පොලීසියෙන්.. මේක අහල කලබල වෙන්න එපා ඔයාගෙ තාත්තා කෝච්චියේ හැප්පිලා.. උදේ හැප්පිලා තියෙන්නේ.. දැකපු අය කියන්නේ පැන්න කියල... එයාගේ පර්ස් එකවත් නෑ මේ phn එක විතරයි ලැබුනේ අපිට.. මූන හොදටම ඩැමේජ් වෙලා.. අපි මේ phn එක හොයාගත්තෙත් මේ ටිකකට කලින් .. මේක මේ පොලීසියට ගෙනාව විතරයි... බොඩි එක මාදම්පෙව් හොස්පිටල් එකේ ඇති ගිහින් භාරගන්න .. .. මෙහෙම තමයි ජීවිත ඔයාල කලබල වෙන්න එපා...
අනේ මගේ තාත්තා.. අයියෝ...

අනේ අම්මේ තාත්තා කෝච්චියට පැනල ඉක්මනට එන්න යන්න ... මගේ තාත්ත එතනමයිලු අම්මේ.. උදේ දහයට වගේ වෙලා තියෙන්නේ.. එන්න යමු අම්මේ..
අනේ මගේ පියාසෝම ඔයා ඇයි මෙහෙම කරගත්තේ... ..

නිර්වානිගේ ගෙදර තනිකරම එකම කාලගෝට්ටියකි... මුලු නිවසටම කඩිමිඩියේ සෙනග පිරෙන්නට වූයේ ඔවුන්ගේ විලාප හඩ ඇසීමෙනි... ඒත් සමගම දුරකතනය නාද වූයෙන් එයට ,කතා කිරීමට නිර්වානී අඩමින්ම යන්නට විය...
හෙලෝ දුවේ...
අනේ ජයේ අංකල්....

මොකද දුව අඩන්නේ ... මම මේ ගත්තේ.. ඔයාලගේ තාත්තා මේ දැන් ටිකකට කලින් බෑග් එක දීල ගියා කියල කියන්න... මිනිහ බෑග් එක ඔයාලගේ නැන්දලගෙ ගෙදර තියල ඇවිත් .. ඒත් අර රොශාන් එහෙම එකක් මත නෑ කිවුවලු අන්තිමට රන්ඩු වෙලා ඇදල කරල හොයන් ඇවිත් තියෙන්නේ....
මො...මො..මොකක්....

අනේ අංකල තාත්තා නැතිවෙලා තියෙන්නේ අද උදේ ... කෝච්චිය පැනල.. මගේ තාත්තා... එයා කොහොමද ඔහේ එන්නේ..
මොනා දුව.. මොනා.. එතකොට මේ දැන් මෙහේ ආවේ...
මම දන් නෑ අංකල් තියන්නම් මම...

දුරකතනය තැබූ නිර්වානිට එක්වනම සිහිවූයේ... තමන්ද දහවල් වරුවේ තම පියා නිවසට එනු දුටු බවය... එතකොට මොකක්ද මෙතන වෙන්නේ.. රොශාන් අයියවත් මරල... ඒ කියන්නේ...
අපේ තාත්තා මේ සල්ලි නිසා මැරිල ඒක හොයාගෙන ඇවිත්ද...
එසේ සිතමින් ඉන්නා නිර්වානීට එක්වනම තමන් පිටුපසින් කෙනෙක් ඇවිද යනු පෙනින... ඒ පියසෝමය ... මුහුන කුඩු වී ඇති ඔහු තම කාමරය වෙත ඇදෙන්නට විය...

මුලු පොලවම කැරකෙන්නාක් මෙන් දැනී නිර්වානී බිම ඇද වැටුනේ ඌයේ කුමක්දයි සිතමිනී..... "
නිමී....

අනුන්ගේ පහනෙන් එලිය බලා දියුනු වන්නාට කවදාවත්ම දියුනුවක් නැත.. එකට සිටියද තම මාමාගේ මුදල් මංකොල්ල කැ රොශාන්ට සිදුවූයේ තම මාමාගේ හොල්මනගේ අතින් මිය යාමටය...

තමන් හැදිය යුත්තේ තමන් විසිනි ... වෙනෙකුගේ පහනින් එලිය බලා තනියම නැගිටීමට යාම... දවල් වැටුනු වලේ රෑ වැටීමට යනවා හා සමානය... ජීවිතය කෙටියි.. කුහ්ක නොවී ජීවත් වෙමු...

අශාන් රවිශාද්...