රතු ගවුම්කාරි

එදින පාසැල් නිවාඩු දිනයක් වූ බැවින් උදෑසන අවදිවීමට අවැසි නොවීය. එහෙත් සීයා බැලීමට යෑමට ඇති කැමැත්ත නිසා මා උදේම අවදිවීමි. ඇගමැලි කඩිමින් කුස්සියට ආ මාගේ නැහැපුඩු අම්මගේ ආප්ප පිලිස්සෙන සුවදින් ප්‍රබෝධමත් විය. කුස්සියේ ලිප අසලට ගොස් ඇනතියාගත් මා ආප්ප වට්ටිය දෙස කෑදර බැල්මක් හෙලනු දුටු අම්මා මදක් රවා මාදෙස බලා.

"මූනකට හෝදන් මිසක් එක ආප්පයකටවත් අත තියන් නැහැ"

යැයි පැවසුවේ ආප්ප වට්ටිය දෙසට දික් වූ මගේ අතටද හීන් පහරක් හසමිනි.
දත් බුරුසුවට දත් බෙහෙත් ගුලියක්ම මිරිකාගත් මා බාල්දියට සබන් පෙට්ටියද දාගත්තේ පහල කුබුක ලිදට ගොස් මූනකට සෝදාගෙන ඒමේ අදහසිනි. පිනි වැටුනු තණ බිස්සේ දෙපා අදිමින් ටිකදුරක් පැමිනි මට කෙවිටක්ද අතැතිව පැමිනි නිමල් අයියාගේ කටහඩ ඇසෙන තෙක් හිස ඔසවා ඉදිරිය බැලීමටවත් අමතකව තිබුනි.

"ශහ් දැන් කෙල්ල හැඩවෙලානෙ... ලගදිම දවසක ඇවිත් කලු බංඩා මාමගෙන් දුවව ඉල්ලන්ට ඕනේ... නැත්නම් පිටගම් කාරයෙක් උහන් යයි.."

නිමල් අයියා කියත්දි , මූනට බොරු තරහක් ආරූඪ කරගත් මා

"හිතේනම් ඇති..." යනුවෙන් පවසා ඔහුව ගනන් නොගෙනම මා, මාගේ ගමන යන්නට වීමි.

පහල කුබුක සීතල ජල දහරාවන් උතුරායමින් පොකුනක සේයාවක් ගෙන තිබුනි. දත් බුරුසුව සෝදා පසෙක තැබූ මා මුව දෝවන්නට වුනා. මාගේ ගත පුරාවට සීතලට හීගඩු පිපෙන්නට වුනේ මුහුනට ඉසගන්නා දිය පපු පෙදෙසටද ගලා ආ නිසාවෙනි.හිස පුරා දිය නාගැනීමට මට සිතක් පහල වූයේ කුබුකේ දියට මා සැමදාමත් පෙම් කල නිසා වන්නට ඇත. බාල්දිය පුරවා දිය ගෙන බාල්දි හත අටක් මා ඇග හලාගත්තේ ඇදසිටි ගවුම පිටින්මයි. දියට පෙගුනු ගවුම ඇගටම ඇලීගියේ දිනෙන් දිනම පිරිපුන්ව වැඩෙන මගේ සිරුර පිලිබඳ මටම ආඩම්බරයක් ගෙනදෙමිනි. සබන් කෑල්ල ගෙන මහත් ආශාවෙන් ඇගපුරාම උලාගත් මා තවත් වතුර බාල්දි කීපයක් ඇග හලා ඉක්මනින්ම ගෙදරට දිව ආවේ කවුරුන් හෝ මාදෙස සැගව බලාසිටින්නා වැනි හැගීමක් ජනිත වූ නිසාවෙනි.

අම්මාට හොරෙන්ම ගේ පිටුපසින් පැමිනි මා වැලේ තිබුනු තුවායද, අලුතෙන් මැසූ රතු පැහැ චීත්ත ගවුමද රැගෙන කාමරයට රිංගා ගතිමි. කාමරයේ දොර අඩවන් කෙරූ මම තෙත ගවුම උනා දමා ඇග පිස තුවාය හැද අල්මාරියේ කන්නාඩියෙන් මා දෙසම ටික මොහොතක් බලා සිටියේ දිනෙන් දිනම මගේ සුන්දරත්වය දලුලා වැඩෙන බව මටම හැගුනු නිසාවෙනි. මෑතක සිට මාගේ ඇගලුම් ගොන්නට අලුතින් එක්වූ තිසරපට වලින් එකක් ඇගලාගත් මා, මාද දැන් වැඩිහිටි එකියක් බව සිතමින් රතු පැහැ චීත්ත ගවුමද ඇගලාගතිමි.

තවමත් කුස්සිය දෙසින් ආප්ප සුවද අඩුවක් නැතිවම ගලා එන්නට වූයේ බඩගින්න දෙගුන තෙගුන කරමිනි. ආප්ප කීපයක්ම අතටගත් මා මඩක්කුවේ වූ ලුනු මිරිස් ගුලියෙන් ටික ටිකා ගා ගනිමින් ආප්ප කඩා කන්නට වූයේ අම්මා දුටුවහොත් පිලිවෙලකට පිගානකට බෙදන් නොකෑම සම්බන්ධව කන පිරෙන්නටම අසාගැනීමට සිදුවන බව සිහි කරමිනි. අම්මා එනු ඇසුනු මා අන්තිම ආප්පය මැදට ලුනු මිරිසෙන් තලියක්ම දමාගෙන ආප්පය නවා ඉක්මනින්ම ගිල දැමුවෙමි.

"අන්න උබට ගම්බිත්තරයක් කඩා දමලා බිත්තර ආප්පයක් පිලිස්සුවා.. ඒකත් කාහන්"

යැයි අම්මා පවසනවිට පිරී තිබුනු බඩේ ඉබේම ඉඩ සෑදෙනු මට දැනුනේ අන්දරේගේ කිරි කෑ කතාවද සිහියට නැගෙමිනි.

අම්මා බලා සිටි නිසා බෙලෙක් පිගානක් ගෙන බිත්තර ආප්පය ඒ මත තබා ලුනු මිරිස් ඇබිත්තක්ද දමාගෙන මවාගත් හැදියාවකින් ටිකින් ටික කඩා කෑවේ මහත් ආයාසයකින් මාතුල වූ කෑකලයා මැඩ පවත්වාගනිමිනි. හරි හරියට ලුනුමිරිස ගිල දැමීම නිසා කටේ දැවිල්ලක්ද හටගෙන තිබිනි. කලගෙඩියෙන්, කලගෙඩිය වසා තිබුනු පොල්කට්ටටම වතුර වක්කරගන බීගෙන බීගෙන ගිය මා අම්මා වක්කර දුන් කහට කෝප්පයද අල්ලට සීනි අහුරක් ගෙන බීවෙමි.

සීයාට අම්මා විසින් සාදාදුන් ආප්ප පාර්සලයද ගත් මා රබර් සෙර්ප්පු කුට්ටමද ලා ගතිමි. නැවත වරක් ඉස්තෝප්පුවේ බිත්ති කනුවේ එල්ලාතිබුනු කන්නඩියෙන් බලා කොන්ඩයද සකස් කර ගත්තේ පියරු පොඩ්ඩක් කම්මුලේ වැඩි බවද දැක පිසදාගනිමිනි.

මා මේ යන්නේ වෙලේගෙදර සීයා බැලීමටයි. වෙලේ ගෙදර සීයා යනු අපේ අම්මාගේ බාප්පා කෙනෙකි. උන්දෑ තනිකඩයෙකි. අම්මාගේ පවුලේ දේපොළ ඉඩකඩම් වැඩි හරියක් ඇත්තේ උන්දෑගේ නමටය. පවුලේ පදුරේ කවුරු කවුරුත් උන්දෑට හැකි අයුරින් සල්කන්නේ කෙදිනක හෝ උන්දෑගේ ඉඩ කඩම් වලින් කැබැල්ලක් තමන්ගේ නමට හරවා ගැනීමේ බලාපොරොත්තුවෙනි. අපේ අම්මා මේ කාරනයේදී ඉදිරියෙන්ම සිටින්නියකි. ගෙදර සාදන ඕනෑම දෙයක් තාත්තා ,මා හෝ මල්ලී අත එහි යැවීම ඈගේ සිරිතකි. මල්ලීනම් එහි යෑමට වැඩි කැමැත්තක් නැත්තේ සීයාට ඔහුව නුරුස්සනා නිසාවෙනි. තාත්තානම් හවස් ජාමයේ එහි යමක් ගෙන යෑමට ඉමහත් මනාපයක් දක්වන්නේ සීයාගෙන් නොමිලේම රහමෙර ඇබින්දක් කටගාගැනීමට ලැබෙන අවස්තාව නිසාවෙනි. මාද එහි යෑමට කැමැත්තක් දැක්වූයේ යන එන හැම වතාවකම පාහේ උන්දෑ කීයක් හෝ මා අත තබන නිසාවෙනි. මාස කීපයකට පෙර මාගේ කොටහලු මගුලටද වෙලේගෙදර සීයාගෙන් අරුංගල් ජෝඩුවක් හා රත්තරන් මාල පොටක්ද ලැබුනේ සෑහෙන තරමේ මුදල් ත්‍යාගයක්ද සමගිනි. සතර පෝයටම සිල් ගන්නා සීයා දිනපතාම රහමෙර ඇබින්දක් කට හලාගැනීමද ගමේ කාටත් නොරහසකි. එනමුදු ගමේ කාටත් උපකාරයක්ම මිස උන්දෑගෙන් සතා සීපාවෙකුටවත් කරදරයක් නොමැත.

මා එහි යනවිට සීයා වතුර හැරවිමට කුබුරට යෑමට සැරසී සිටියේය.

"කෙල්ලෙ උබ මොකද මේ උදැහැනැක්කෙම අතින් කටින් උහන්..."

"සීයෙ අම්මා අද ආප්ප පිච්චුවා.. මේ ටික සීයට දීල එන්නෙයි කීව..."

"උබලැ අම්ම ඉතින් මොක හැදුවත් මගෙ පංගුව අමතක කරන් නැහැ නොවැ...කෙල්ලෙ මම දෙනියෙ කුබුරු කෑල්ලට වතුර ඩිංගිත්තක් හරවලා වක්කඩ බැදල විගහින් එන්නම් උබ ඔය කේතලේ ලිප තියල කහට ඇබින්දක් වත් බීපන්.."

යැයි පැවසූ සීයා සරමත් කැසපොට ගසා ගනිමින් උදැල්ලත් රැගෙන යන්නට විය.

ගෙට වැදුනු මා කේතලය ලිප තබා එහෙ මෙහ ගෙතුළ ඇවිදිමින් සිටියේ අරමුනකින් තොරවයි. තරමක් විසාල නිවසක් වූ එහි නිදන කාමර හතරක්ම විය. සීයා නිදාගත්තේ ඉස්තෝප්පු කාමරයේයි. අනෙක් කාමරවල කිසිවෙකු නොවූවත් එවාගේද කොට්ට මෙට්ට ඇද ඇතිරිලි යොදා පිලිවෙලකට තබාගැනීමට සීයා උනන්දු වූ අතර ඒ සදහා ඔහු මාගේ හෝ අම්මාගේ සහය පැතුවේය. එක් කාමරයකට වැදුනු මා එහි සුව පහසු ඇද මත ටිකක් හාංසි වූයේ පයින්ම අවිද විත් දැනුනු වෙහෙස නිසාවෙනි.

පියාගේ ස්ථාන මාරුවක් හේතුවෙන් මෑතකදී පාසලට පැමිනි නාගරික ගතිපැවතුම් ඇති මේනකා විසින් රහසින් විස්තර කරන ලද කාර්‍යය අත්හදා බැලීමට මෙය කදිම අවස්තාවක් බව මට වැටහිනි. කොට්ටයක් ඇද වියලට හේත්තු කර සුවපහසුව හාන්සි වූ මා රතු චීත්ත ගවුම මදක් ඉහලට ඔසවා ගතිමි. රෝස පැහැ යට ඇදුම මදක් පහලට කොට මා එයින් සැගව තිබූ මාගේ රස ඉසව්ව දෙස බැලුවේ මේනකා එය හැදින්වීමට යොදාගත් සුරතල් නාමය "නංගි බබා" යන්න සිහිපත්වීමෙන් සිනහද පහල කරමිනි. යන්තම් රෝම වැවෙමින් තිබුනු නංගි බබා මේනකා කියාදුන් ආකාරයටම සියුම්ව මා පිරිමදින්නටවීමි.

සියුම් කිතියක් මාගේ සියොලග පුරා ඇදී ගියේ නුහුරු නුපුරුදු හැගුම් ගනනාවක් මසිත ජනිත කරවමිනි. මූත්‍රා බරක් වැනි හැගීමක් එ පෙදෙසින් දැනුනද එය මූත්‍රා බරක් නොවන බව මට තේරුනි. ඒ හැගීමට ආසා වුනු මා දෑස් පියා ගනිමින් නොයෙකුත් චිත්ත රූප මවමින් මේනකා කියාදුන් ආකාරයටම නංගි බබා පිරිමැදීම කරන්නට වීමි. එක්වරම මූත්‍රා බර වැනි හැගීම දැඩිව දැනෙන්න වූයෙන් මා පිරිමැදීම වේගවත් කලේ නිරායාසයෙන්මයි. එවිටම වාගේ කුබුක ලිද ලගදී දැනුනා මෙන් යමෙකු මාදෙස සැගව බලාසිටින්නා වැනි හැගීම දැනෙන්නට වූයෙන් මා එක්වරම දෑස් විවර කලෙමි. කලුවන් සෙවනැල්ලක් මා වෙලාගන්නවාත් සමගම දැඩි සීතලකින් මා හිරිවැටී වෙවුලා යන්නට විය. ඒ සමගම යමෙකු පසුපසින් මා ග්‍රහනය කරගන්නවා මට දැනුනේ ටිකෙන් ටික මාගේ හුස්ම සිරවී ඇස් නිලංකාරව පියවී අදුරක ගිලෙමිනි.

########################

හිස තෝන්තුවූවක් වැනිය. යථා සිහියක් නොවූ මා අසිහියෙන් මෙන් වෙලේගෙදරින් පිටව අපේ ගෙදර තෙක් ආ සැටි මගෙ මතකයේ නොමැත. ගෙදර විත් කාමරයට වැදුනු මා රෙද්දක් පොරවා ගුලිවී නිදාගත්තේ මට දැනුනු දැඩි සීතල නිසාවෙනි. විකාර ශබ්දයන් හා සෙවනැලි රූප මට මැවී මැවී පෙනෙන්නට ඇසෙන්නට විය. සවස් ජාමය වනවිට සහලවලා උනගත් මාගේ මනස විකාරව ගොස් තිබුනු අතර මට ඉන්පසු සිදුවූ කිසිවක් මාගේ මතතකයේ නොමැත.

#######################

පසුව දැනගත් ආකාරයට මා තනිකම් දෝශයකට අසුවී කලුකුමාර දේවතාවාගේ බැල්මට ලක්වී ඇත. අවේලාවේ නොවුවද කොටහලුවී මාස හයක්වත් නොයික්මූ මා බිත්තර ආප්ප පුලුටු කා මෙසේ තනි පංගලමේ ගමන් බිමන් යෑමෙන් මේ දොශයට ලක්වී තිබිනි. අම්මාට නොසෑහෙන්න දොස් නැගූ දෙනිය කන්දේ වෙද මහතා විසින් මැතිරූ ඇප නූලක් දමා තුන් දොහක් ගිය තැන සිදුකෙරූ මහා තොවිලයකින් අවසන තුන් වරුවක් ගිය තැන මට ප්‍රකෘති සිහිය එලැබී නිරෝගී සුවය ලැබී තිබිනි. වෙලේ ගෙදර සීයා විසින් සියලු බරපැන දරා මූලිකත්වය ගෙන තොවිල් පවිල් කටයුතු සිදුකෙරූ බව පසුව අම්මා මට පවසන ලදී.


........නිමි........